Blog

Gisteren gingen we naar het strand, een half uur rijden verder. Het was niet heel groot, maar wel heel leuk. Toen we naar huis reden, zat ik helemaal onder het zand. Het lieve, kleine, blauwe autootje volgde ons naar huis totdat we de afslag naar huis namen. Thuis ging ik douchen en daarna gingen we eten. ’s Avonds gingen we naar de speeltuin in het bos. Toen hoorden we een grappig muziekje. Het was een ijscokar! We gingen erachteraan, maar we konden hem niet vinden dus gingen we naar huis. En raad eens? De ijscokar stond voor onze deur! We kochten Krone-is, de Noorse cornetto. De kleindochter van de buren (van Maja’s leeftijd) was er en daar ging Maja mee spelen. Er stond later ook nog een rendier in de tuin van de buren. Vandaag zijn we naar de bieb geweest om pasjes te halen. We hadden geen Noors geboortenummer, maar onze geboortedatum was gelukkig ook goed. Ik heb een paar boeken in het Noors geleend die al eerder in het Nederlands had gelezen. Deze:

• Tante Grusom (tante Troela) van David Williams
• Duste dagboka 8 (dagboek van een muts 8) van Rachel Renée russel
• Duste dagboka 9 (dagboek van een muts 9) van  Rachel Renée russel

De bieb is heel fijn en er staan veel leuke boeken. Op de terugweg (met de bus) stapten we een paar haltes te vroeg uit en toen we liepen, je raad het al: weer een rendier! Thuis gingen we eerst eten en toen met warme chocolademelk een leuk nieuw spel uitproberen, med neb og klør (met snavel en klauwen).

Groetjes, Cato

Vandaag gingen we boodschappen doen bij de Rema 1000. En weet je wat opvalt: die prijzen. 220,00 voor een vis snack! Ze rekenen met kronen. 9 kronen = 1 euro. toen we op weg waren naar de Rema 1000 zagen we een rendier staan, een paar huizen verderop. We kwamen terug en we gingen rond 5 uur middag eten. Na het middag eten gingen mama, ik en Maja de berg waar we bij wonen opklimmen.Bij de overburen zat een rendier. Toen we bezig waren, stuurde papa een berichtje dat het rendier op onze oprijlaan lag! Hij heeft het rendier weggejaagd, want als dat rendier gaat plassen stinkt dat enorm. We liepen weer naar huis. Vandaag en morgen zijn de warmste dagen van het jaar, het is hier nu 24 graden Celsius. Als avondeten (vlak voor we naar bed gaan) aten we wentelteefjes.

Groetjes, Cato

 

 

• Vannacht sliep ik heerlijk. Het is hier niet zo heet, gewoon lekker. Er liggen leuke spellen op de gamezolder. We gingen kijken naar de legoblokjes die hier zijn. Maar de helft van de bak was géén legoblokjes maar van die grote legopoppen, waarvan je de armen en de benen kan draaien. We gingen vanochtend door de wijk en langs de school wandelen.  De school is heel dichtbij, en het plein is heel groot (het loopt door in het bis tot de weg). We gingen kennismaken met onze overburen, rond 4 uur. En je raad het nooit: ze waren aan het avondeten! Toen we weer naar huis gingen, zei mama: “O ja, dat was ik vergeten te vertellen, ze eten hier rond 4 uur “middag”. Avondeten noemen ze vreemd genoeg middag. ’s Avonds maakten we kennis met onze buren van de 2-onder-één-kapwoning. Ze wonen op nummer 46 (2). Het zijn aardige mensen. Het was een fijne eerste dag in Noorwegen en ik voel me nu al thuis.

Groetjes, Cato

Vandaag is de vlucht. We zitten in het vliegtuig van Schiphol naar Oslo AirPort.

Vanochtend moesten we om half zeven opstaan om het vliegtuig te halen. Daarna moesten we alles inladen in een busje dat we hadden gehuurd. We nemen 10 koffers en mijn harp mee.

Mama heeft verteld over de snufjes in ons nieuwe huis. Ze hebben een ijsblokjesmachine, daar doe je water in en dat floept er dan als ijsblokje weer uit. Ik snap alleen niet waarvoor dat nuttig is in het Hoge Noorden. Het is daar al koud genoeg!

Mijn oma Marjan vind het lastig dat we gaan. Zij, mijn oom Marijn, mijn nichtje Arella en Aïde (de vrouw van Marijn) kwamen mee naar het vliegveld. Zij in Nederland zouden zo’n ijsblokjesmachine wel handig vinden. Maar ik denk niet dat ik veel ijsblokjes ga eten, eerlijk gezegd.

En we hebben 2 kranen. Ik geloof dat het een mooi huis is. Over de tuin weten we helemaal niks, behalve dan dat er waarschijnlijk een zandbak staat.

Mama was in de winter wezen kijken en toen lag alles onder de sneeuw. Ik ben benieuwd of er echt een zandbak staat. Het vorige gezin dat er woonde heeft drie zoons. Maar de oudste is ouder dan ik (ik ben 9). Als de zandbak er staat, hadden ze waarschijnlijk geen zin om ‘m weg te halen. Want ik denk niet dat die jongens het nog leuk vinden om in de zandbak te spelen. Ik zal snel genoeg zien of de zandbak er is, nu is het zomer.

Wat wel jammer is; het vliegtuig had meer dan een half uur vertraging. Mijn slipperbandje brak alleen tijdens de reis. Verder ging de vlucht goed. Tot de landing. Het vliegtuig kantelde een stukje en toen viel mijn flesje water om. Maar dat is niet zo heel erg.

Ik kijk nu uit op Oslo’s mooie heldere water tijdens de landing. De wolken zijn werkelijk fantastisch, nog mooier dan de vorige keer. Het zijn niet van die wolken die je altijd in Minecraft ziet, die zijn plat, klein en hoekig. Maar ze zijn bol, groot, en ze lijken net op geklopt eiwit. Ze zijn geweldig vanuit de lucht.

Nu zit ik op het vliegveld van Oslo AirPort en ik heb mijn sandalen uit een koffer opgedoken. We moeten erg lang wachten op het vliegtuig naar Tromsø, ook al hebben we vertraging. Het vliegveld van Oslo is heel mooi. Vorige zomervakantie, toen we op verkenningstocht in Tromsø gingen, waren we ook op Oslo AirPort, maar toen waren ze nog bezig met verbouwen.

Maja zit in een speelgoedvliegtuig-klimding te klimmen en probeert de andere kinderen daar te verstaan. Ik heb een lange broek, gympen en sokken aangedaan, want in Tromsø is het vandaag tussen de 12 en de 15 graden Celsius. Daarom ga ik ook geen ijsklontjes eten, denk ik.

Het vliegtuig staat al klaar en waarschijnlijk hebben we wéér vertraging. Tromsø, ik kom eraan!

Mijn huis is heel mooi. En er staat een zandbak. De slaapkamers, de wc en de badkamer zijn beneden.

Als je mijn kamer binnenloopt staat er rechts van de deur mijn bed en links van de deur staan mijn klerenkast en mijn bureau, met kastjes erboven. Ik heb 2 toetsenborden en een muis op mijn kamer, en van papa krijg ik een scherm. Achter de deur hangen een (Noorse) wereldkaart en haakjes.

Toen we aankwamen in Tromsø ging papa de koffers en mijn harp halen. De mensen die eerst in het huis woonden haalden ons op van het vliegveld en gaven ons een rondleiding door het huis. Er was geen sleutel nodig, want de deur werkt met een code.

Als je boven aankomt, zit je in de woonkamer. Er is een mooi uitzicht op de bergen en de zee. Boven is een deur naar papa’s werkkamer en de keuken. Vanuit de keuken kan je een trap uitschuiven naar een zolder waar je niet kan staan, maar wel lekker kan zitten. Er zijn veel spellen.

We gingen bij de REMA2000 boodschappen doen. ’s Avonds FaceTimeden we met oma Marjan.

Toen we naar bed gingen gebeurde er iets dat werkelijk nooit in Nederland zou gebeuren; ik lag onder een warm dekbed, een extra deken en ik had een pyjama aan en ik had het lekker.

En wat ook raar was; het werd niet donker. Hoe ik dat weet? Er zitten kleine gaatjes in mijn luik die ik voor mijn raam kan rollen.

Groetjes, Cato
Lees verder “Extra: De vlucht ✈️”

Gisteren was het opleveren van ons huis. Nu wonen we nergens meer. Ons huis is niet meer van ons. Dit huis is nog steeds van mijn opa en oma Rich en Mariëlle en het huis in Noorwegen is nog niet van ons. Behalve het opleveren van het huis hoefden we gisteren niet veel te doen. Behalve dan dat papa en mama aan het inpakken waren. Ik was bij Marieke spelen, want ik wilde haar graag nog zien, de op één na laatste dag dat het kon. Vandaag was het drukker. We gingen naar het gemeentehuis om te melden dat we hier niet meer wonen. Na een tijdje gingen papa en mama alles verder regelen en gingen Maja en ik samen een boek inleveren bij de bieb. Maja ging op de computer in de bieb, waarop je spelletjes kan spelen. Ik ging wachten op papa en mama. Na een tijdje gingen we verder naar de bank en de bloemenwinkel. Die zijn naast elkaar. Eerst gingen we naar de bank. We wouden een rekening openen voor Maja en mij, maar de meneer die achter de balie zat vertelde ons dat ze de kluis waarin de pasjes lagen niet open kregen en we dus tijdelijk geen rekening konden openen. Nu laten we ons zakgeld hier, dat is veel te zwaar voor in een koffer. Er mag 23 kilo in een koffer en we mogen p.p. twee koffers meenemen. Toen ik dat aan Oda van nummer 1a vertelde, zei haar moeder Mieke dat Oda minder dan 46 kilo woog, dus dat Oda wel mee zou kunnen. Maar toen vertelde ik dat het de helft van het gewicht per koffer was, deed ze het toch maar niet. Ik vind het wel jammer dat ik iedereen achter moet laten in Nederland, mijn vriendinnen Marieke, Jasmijn, Iris, Emma, Cato (we zaten met 2 Cato’s in de klas), Flore, Amélie en Eveline. Maar ook al mijn familie en de mensen die we kennen. Toen we met missie bank klaar waren, gingen we bloemen kopen voor Fati, de schoonmaakster bij papa op kantoor en voor de buurvrouw van Rich en Mariëlle omdat die wakker was geworden toen papa en mama midden in de nacht koffers gingen dragen naar het huis van Rich en Mariëlle. Toen zetten we papa af bij zijn kantoor. En daarna aten we ijs. Dat was heerlijk op zo’n warme dag als deze. Ik zal snel van de eeuwige hitte af zijn, in Noorwegen boven de poolcirkel! Maar in Nederland is het heel heet, dus genoeg reden om een ijsje te eten. Toen we onze ijsjes op hadden gingen we naar onze oma Ria, de moeder van Mariëlle. Het was rond lunchtijd en ze waren aan het eten. We gingen met oma in een ander kamertje zitten en deden een spelletje. Na een tijdje gingen we weer naar het huis van Rich en Mariëlle om te lunchen. Nadat we gegeten hadden belde ik Marieke op om te vragen of ze zin had om hier te komen spelen. Dus de rest van de middag speelden we totdat Marieke weer naar huis moest. We aten en we werden nog gebeld door mijn oma uit Zutphen.

Groetjes, Cato

Het is vandaag 22 Juli 2018 en over 3 dagen gaan we het vliegtuig naar Noorwegen nemen. Vannacht sliepen we al in het huis van onze opa en oma, omdat de meubels uit mijn kamer al weg zijn en we anders alles op de laatste dag nog schoon moeten maken. Mijn vader, moeder en mijn oma Marjan zijn druk bezig om het huis in orde te maken. Mijn zusje Maja is bij een vriendje in de Rosandepolder spelen,  die is tegenover ons huis. Morgen moeten we al de huissleutels geven aan de mensen die het komende jaar in ons huis komen  wonen. Ik vond het echt reuze jammer toen mijn beste vriendin uit de straat, Marieke, al 2 weken van tevoren op fietsvakantie ging. Maar tot mijn verbazing stond ik gisteren na het zwemmen in de achtertuin en toen zag ik haar thuiskomen! Toen kleedde ik me aan en ging ik met haar spelen. Vandaag kwam mijn opa Hugo ons gedag zeggen. Dat deden mijn oom, neef, nichtje en de vrouw van mijn oom vanavond ook. Dat hebben nu al wel veel mensen gedaan. Mama heeft verteld dat het huis in Noorwegen 2 koelkasten heeft, 3 slaapkamers, een werkplek voor papa en een soort gamekamer waarin je niet kan staan, maar wel lekker zitten terwijl je een spel speelt (je kan er ook goed een boek lezen, maar mama noemt het altijd gamekamer). Verder weet ik niet veel van het huis waar we gaan wonen. Het huis staat in Tromsø, een eilandje in Noorwegen boven de poolcirkel. Mijn nieuwe adres word Kvaløysletta (dat betekent walviseiland), Morildvegen 46. Ik ga naar de Selnes skole, dat betekent zeehondenneus school. Daar ga ik nog een keer groep 7 doen, of eigenlijk klas 5, want in Noorwegen zit de kleuterschool apart. Ik ga nog een keer groep 7 doen, want in Nederland heb ik een klas overgeslagen en in Noorwegen willen ze dat je bij je leeftijdsgenootjes in de klas zit. Maar ik denk dat ik het ook wel fijn zal vinden in klas 5, want als ik klas 6 had gedaan was het moeilijk geweest om alles goed te kunnen volgen, want dat gebruikten ze ook woorden waarover ik in groep 7 heb geleerd, maar die ik nog niet in het Noors ken. In het Noors zijn er drie letters meer in het alfabet, de å (spreek uit: o), de Æ (spreek uit: aa) en de ø (spreek uit:  houd je mond alsof je de oe gaat zeggen en zeg dan u). Op het begin had ik veel moeite met de uitspraak van de letters. Maar ik vond het vooral lastig dat als je het bijvoorbeeld schrijft als de, je die zegt! Gelukkig herken ik dat soort dingen nu wel en heb er minder moeite mee. Sommige Noorse woorden lijken veel op de Nederlandse, zoals badekar = badkuip, kjøkkennet = keuken en dør = deur. Maar sommige woorden vallen echt niet te raden, zoals stue = woonkamer, seng = bed en fargen = kleur. Nu wil vast weten wat varken dan is? Gris. En grijs? Grå. Dus het is wel belangrijk om de taal goed te spreken. Straks vraag je voor je verjaardag als klein cadeautje voor erbij een grijze stift, en dan krijg je een varken! Dan zou je je rot schrikken. Ik ben dan ook al best een tijdje Noors aan het leren. Toen de school nog bezig was, deed ik altijd Noors als de rest van de HB klas Spaans had. Ik vond het jammer toen de school afgelopen was, want ik kom niet meer terug op mijn Nederlandse basisschool de Marlijn. Als ik terugkom ga ik gelijk naar de middelbare school. Maar waarschijnlijk ga ik Maja nog wel ophalen, ze zit nu in groep 4 van de Marlijn. Maja oefent ook Noors. Op het begin was het nog niet duidelijk of we eerst naar een schakelklas zouden moeten om beter Noors te leren of dat we gewoon meteen al naar de Selnes skole zouden mogen. Maar toen mama de directrice vertelde hoeveel we Noors oefenden, zei ze dat we gewoon meteen naar de gewone Noorse school zouden mogen. Dus we oefenen Noors en dan kennen we weer meer grammatica en woorden en dan kunnen we ons weer beter verstaanbaar maken en anderen beter begrijpen. Ik denk dat ik met hele aardige kinderen in de klas kom. Tenminste, dat hoop ik. Dat denk ik. Dat zal wel. En het zal ook wel dat ik in een fijne buurt ga wonen.

 

Groetjes, Cato