De zomerschool🛠

Eergisteren was de laatste dag van de cursus, vier dagen lang. De eerste dag gingen we beginnen met keramiek. Eerst las de vrouw die de cursus deed, Marrit, een verhaal van Andersen. Waaraan we dachten bij het verhaal, maakten we. Ik maakte een hut en een eend. Daarna maakten we schalen. We hadden draaiplaten, daar zetten we de klei op en vormden we een bal. Die maakten we nat, zodat het beter te vormen was. Vanaf dan moesten we steeds de draaischijf draaien met onze vrije hand. Dan maakten we de bol perfect rond, door met onze handen eroverheen te wrijven. Als de bol goed was, maakten we in het midden een gat met onze duim. Dan gaan we steeds verder met de wijsvinger vanuit het gat richting de zijkant, totdat de rand anders te dun is. Vervolgens word de pot op de verwarming gezet om hard te worden. Zodra de pot hard is, kan die geverfd worden. Ik maakte drie potten. Toen ik thuiskwam gingen we eten, en daarna ging ik een hardloopwedstrijd rennen, maar 1 kilometer om even in te komen. Ik werd eerste van de meisjes. Na afloop kreeg ik een beker limonade en een rendieren-reflector-ding.   Maja rende ook mee, alleen raakte onderweg haar veter los. Haar vriendinnetje Anne rende ook mee, er renden heel veel kinderen mee, mijn startnummer was over de 200! De moeder van Anne zag gelukkig dat Maja’s veter los was en maakte hem weer vast. Het was heel fijn om weer eens eventjes hard te lopen, ook al was het niet zo ver. De volgende dag ging ik weer naar de zomerschool. Dit keer gingen we potten met deksel maken. Ik maakte één supergrote, en nog wat kleine. Een pot is natuurlijk best makkelijk om te maken, maar de deksen valt eigenlijk ook wel mee. Gewoon een groot stuk klei deegrollen, en dan (ondersteboven) de pot er in het midden opzetten. Vervolgens met een klein mesje de rand omtrekken. Dan kan de pot ervanaf en de rand helemaal uitgesneden. Vervolgens maak je een rand aan de deksel die ongeveer even groot is als de binnenkant van de pot. Met wat passen en meten heb je ook een deksel! Op dag drie gingen we voor de laatste keer met keramiek werken. We leerden hoe we kopjes moeten maken. Dat was wel best moeilijk, wil je eruit kunnen drinken. De rand moet niet de dik en niet te dun zijn, de breedte niet te groot en niet te klein en het moet niet te hoog of te laag zijn. Best wel een klus dus. Ik heb meerdere koppen gemaakt, en ik heb ook op mijn potten patronen geschilderd. Ik heb zelfs nog een beeldje van een vogel gemaakt, die was erg goed gelukt. Ook mochten we allemaal even met de elektrische draaischijf. Dat is een grote draaischijf, in een soort pot (formaatje ton). Daaraan zit een kruk. Je gaat op de kruk zitten, met je handen op je knieën. Dan leg je de klei op de plaat. Je maakt het nat en dan druk je het pedaal bij je voet in. Daarmee kan je bepalen hoe hard de draaischijf draait. Je kan gemakkelijk de klei vormen en maken wat je maar wil. Ik heb twee dingen gemaakt met de elektrische draaischijf, die zijn heel goed gelukt. De laatste dag gingen we niet met keramiek werken, maar met natuurskulpturen. Ik maakte een open schelp, met patronen van kleinere, andere schelpen en kleine stenen. En ik maakte een waterval, die werd erg mooi, en een bordje voor bij de deur. Aan het einde van de cursus namen we de natuurskulpturen alvast mee, en de keramiek bleef nog even staan. Die word eerst nog geglazuurd, en daarna word er gebeld dat het klaar is. Gisteren gingen we kijken hoe we de Wii konden veranderen in de PlayStation 2. Daarop staat namelijk Zwerkbal (uit Harry Potter). Het lukte, maar een van de twee controllers deed het niet. Maar ja, ik kan het in ieder geval alleen spelen, en dat is al een hoop. Na het Zwerkbal spelen gingen we mama ophalen. Het was ook zaterdag, dus we kregen wat lekkers. Vandaag had mama een concert in een nonnenklooster, met gratis toegang. We moesten dus heel vroeg komen om te kunnen zitten. We kwamen een half uur van tevoren, maar helaas waren alle zitplekken al bezet. We gingen ergens achterin staan, waar we het een beetje konden zien. Het was een niet hele enorme zaal, met een hoog plafond. Er kwamen steeds meer mensen binnen, en de zaal werd voller en voller. Tijdens het concert voelde ik me steeds minder op mijn gemak, iedereen zat zo dicht op elkaar! Toen na een tijdje Maja naar de wc moest, gingen we naar huis. Vanmiddag keken we naar de nieuwe aflevering van een Noorse serie.

Groetjes, Cato